Το επιδαπέδιο αυτό αντικείμενο επιχειρεί να μεταδώσει την ιδέα μιας πλατφόρμας που επάνω της πατάει κανείς μεταφορικά, με το βλέμμα, και μεταφέρεται σε άλλους κόσμους. Στο οπτικό μοτίβο που εμφανίζεται επάνω του και στη διάταξή του υπάρχει η ιδέα της περιδίνησης, της περιστροφής: Το μηχανικό, σουρεαλιστικής αισθητικής χέρι, περιστρέφεται, είναι ένα προσθετικό μέλος που μοιάζει με προπέλα. Το προσθετικό μέλος γίνεται λοιπόν, μηχανισμός που παράγει κίνηση. Το προσθετικό μέλος, το υποκατάστατο μιας έλλειψης, έχει τη δύναμη να προκαλέσει την κίνηση και την μετακίνηση. Με άλλα λόγια, αυτό που λείπει, η αναπηρία, δίνει την ελπίδα της αλλαγής. Το όνομα της Σφίγγας στον τίτλο είναι μια αναφορά στο αίνιγμα της αρχής και της καταγωγής.